Ja, ikkje heilt enkelt å forklare kvifor. Eg har alltid elska det styggfine. Det som ikkje fell heilt inn i kategorien vakkert, men nesten tvert imot. Kanskje det er behovet mitt for ikkje å blindt følge straumen - etter oppveksten min med sau?
Ta dialektar f.eks. Dess meir syngande og rart - dess betre. Går det ein skotte, ein nederlender eller ein frå Skåne på gata - så bli ikkje forundra om du finn meg smygande ein halvmeter bak for å trekke inn styggvakkert! Eg blir direkte i godt humør av å høyre litt smekker dialekt!
Ha ein glitrande og styggvakker dag!