Born har ofte eit anna syn og innsikt når det gjeld rare ting. Ungane mine spør ofte om kva eg driv med, sidan eg ofte driv med litt rare ting. Dei begynner å bli vant til svaret. "Eg veit ikkje", seier eg kanskje. For kanskje eg ikkje veit. Ofte leikar eg meg berre. Og så blir det kanskje noko utav det. Kven veit.
Ei lita venninne på fem år såg dette biletet ein dag, og spurte: "er det eit brilledyr?" Og ja, sjølvsagt er det det! Navnet skjemmer ingen;-)
hihi... så herlig!
SvarSlettmoaklem
He he,kult brilledyr!
SvarSlettSååå kjekt å sjå ugleklokkå di igjen! Eg hadde visst savna den litt uden eg visste det :o)))
SvarSlettÅ så ser eg den apekatten m gult fjes.Sånnein har jo eg og! Å min hette herr Nelson.(trur han har hørt Pippisangen litt vel monge gonger,hehe)Har din navn? Har me fått dei av ein onkel,mon??
Koselige blogg du har!
Jsb
Hehe...ja, ugleklokkå e fine - den har hengt lenge på hima hjå mamma og dei, men nå e eg så glad for at den e komen "him"! Har du òg sånn ein apekatt..?? Då spørs d om ikkje ein viss sjonkel får skyldå for dei..? Dei e jo bare herlige:-)Min e visst navnlause...
SvarSlett