Ja, eg veit. Eg skulle ikkje sy. Eg må visst sette symaskinen i forvaring til etter København.
Idag vart det, etter nokre dagar i tenkeboksen - ein koseklut. Eller ein pus. Lillebror har allereie kvalitetssikra - og er godt nøgd...
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
Kjære vennen!
SvarSlettSå koseleg å sjå at lakenet kjem til nytte! Det er jo mykje kjekkare enn å kaste det! Skjønt eg ville vel ikkje kasta det! Eg kastar jo ingen ting, det er det som er problemet med meg (ja, eit av dei, då)
Har vore innom Hanne sin blogg og i dag. Eg er superimponert over kor flinke og kreative dokke er!:-)
Heldige Nilsemann og Sebastian som kan kose seg med sånne flotte koseleiker!
Klem frå tante G.
Åh- nydelig!!
SvarSlett