Meet the Rabbit

Aldri i verda om eg blir lei kosedyr. Her i huset fins mange, og fleire kjem til i seine kveldstimar. Den siste kosevennen vart laga til Mollemor til fødselsdagen hennar. Det er kanina Selma.

Selma er ganske frisk og freidig når ho er våken og i "lag", men ofte er ho berre søvnig og må sove litt. Ho er vel ei B-kanin, tenkjer eg. Ellers så kan det jo vere dvale-tid for kaniner. Kva veit vel eg?

Her er ungane i seng og då er det duka for litt kvalitetstid med symaskinen:-)

Hej då!

Vasetips

Keramikar Anne Langhøj lagar dei søtaste ting i leire. Multivasane hennar står høgt på ønskelista mi nett no. Kanskje du allereie har sett tinga hennar i danske Boligliv - ellers så skriv Anne sjølv i ein mail at heimen hennar er i Rom 123 no!

Ha ein fin mandagskveld!

Opplading

Siste natta med soving før tre nattevakter. Ladar opp med sein kveld med pc og kakao. Litt trykking av julekort og julegavelaging. Tida fram mot jul kjem til å gå fort. Lista over ting eg skal gjere er laaaaang! Men heldigvis fyrst og fremt lystbetonte aktiviteter.

Men altså; aller først litt soving. Og kanskje litt fin godnattsang frå Blafre?

Sov godt!

Gutterommet

Ein liten kikk inn på Gutterommet. Minstemann har sin eigen krok inne på arbeidsrommet til pappaen. Det går fint så lenge han er så liten.

Her inne går det i guttefargar. Lys turkis, lyseblå, og pittelitt oransje. Tenk at eg skulle bli guttemamma før eg kunne utstå blått! No syns eg det er kjempefint!

Storesøster, som endeleg er over sin rosa periode, forkynner med fynd at ho hatar rosa no... No er det lilla. Berre lilla. Eg prøver å seie noko om at ingenting er evig, sjølv ikkje yndlingsfargar. Alle fargar er fine, seier eg, - og høyrer ekko'et frå 4-åringen. Så fint at ein framleis har påverkningskraft på ein liten andel av flokken, iallefall:-)

God kveld til deg - uansett yndlingsfarge!

Eg har min finaste kjole på

Brudeslør er faktisk ein undervurdert blomst. Den har i alle år vore andrefiolin i lag med pompøse roser. Berre ein god nummer to, liksom. Listefyll. Å nei - dei klarer fint å spele fyrstefiolin òg!

Denne buketten fekk kjole av eit gammalt og brodert putetrekk. Med bisebånd og snor sydd på øverst kan den passe rundt vasar av forskjellige storleikar.

Ute skin fullmånen over eit frostblått landskap, og inne er det varmt og godt, fred og ro. Men no ropar senga på meg!

Me bloggast!

À la Disney

Einkvar familie med møblert heim treng sine julestrømper. Slike som alltid fins i Disney-teiknefilmane. Som heng på ein knitrande peis. Med ein gylden Retriever på isbjørnfellen framfor. Tja - nesten like idyllisk som her i huset..:-)

Uansett - etter inspirasjon frå maaaange medbloggerinner, har eg kost meg i nokre kveldstimar. Sett saman fargar og former. Kjekt! Ja, for jula er jo ikkje nødvendigvis berre raud, eller..?

Ha ein fin kveld der du er - med eller utan isbjørnfell og piano!

*Begrepet "møblert heim" kjem for min del frå tida mi som turnusjordmor i Haugesund, då me budde i kondisjonerte strøk i Rådhusgaten. Hadde du piano var det greit. Då var du blant fiffen i byen..;-) Trur kanskje dette er blitt litt avleggs no. Eller kva..?

Tittei

Her er eg. Midt i ein ufrivillig bloggepause. Vårt høgt elska kamera befinn seg i ein komatøs tilstand, og er sjukemeldt.
Eg leitar i bildearkivet, men utan nye bilder blir det ikkje mykje sus i serken... Eg har mykje på hjerta og mykje å vise, men akkurat no må det berre vente.

Lillebror er frisk og blid igjen, og då har me alle det bra. Det meste av andre ting blir detaljar når ein liten kropp er sjuk.

For nokre veker sidan fekk eg ein fin award frå finaste MøbelPøbel - ei kreativ dame du burde kikke innom! Eg takkar og bukkar! Ei av oppgåvene når ein får ein slik pris, er å fortelje 7 ting om seg sjølv. Har du lyst kan du lese litt her. Eg burde ha sendt den vidare til 7 bloggar eg diggar - men slit med å velge mellom fantastisk fine bloggedamer! Så om du vil - er prisen din. Og din...

Ha ein fiiiin torsdagskveld!

Eit lite vink

Blogging er ein forunderleg ting. Det er ikkje einsamt. Då eg begynte for eit år sidan, trudde eg ikkje at det skulle bli slik. To-veis. Dialog.

No veit eg. Eg har fått venner. Sjølv om eg ikkje har møtt dykk, kjenner eg at de gir meg feedback og støtte når eg treng det.

Blogging er eit overskuddsfenomen. No er det travle tider i Vestablikk-heimen. Men eg ville berre innom for å takke for alle gode kommentarar på forrige post. Det var tunge dagar. No smiler og ler Godguten igjen. Mor har slept ned skuldrane! Og - kommentarane dykkar gjorde godt!

Takk!

*No når eg ser desse to siste innlegga ser eg at det visuelle krystalliserer seg. Uro er svart/kvit. Det er vanskeleg å vere nyansert når ein er redd. Ro og tillit er fargar og nyansar! Og kanskje treng me kombinasjonen for å vere heile menneske?*

Uro

Slitsomme dagar for Liten og Mor. Innleggelse for Lillebror, vonde stikk og sår gråt. Mamma trøyster, ber på, syng og kysser. To matte auger som ber om fred.

Bekymring, bekymring, bekymring.

Ikveld er vi heime igjen. Kanskje morgondagen blir ein friskare ein?

Barnestrek

Eg er så glad i barnestrek. Ungar er så impulsive, så lekne - i full fart kan dei ha eit bilete klart. Og så er dei modige - dei er ikkje redde for å fylle eit ark.

Eg trur det er lov å styre ungane litt i det dei driv med. Ofte vil eit bilde bli litt rotete eller mørkt, dersom dei får mange fargar og god tid. Viss ein gir dei færre fargar og lærer dei å blande litt sjølv, kan dette vere vel så kjekt.

I tillegg "stoppar" eg dei av og til. Særleg dei minste. Dei fyrste strøka og med få fargar kan bli utruleg flotte! Ofte så fine at dei fortener ein plass på veggen!

Men av og til får eg likevel ein følelse av at eg gjer noko gale når eg styrer dei slik. Eg vil jo helst ikkje øydelegge noko av kreativiteten deira. (Det skal seiast at eg ikkje gjer dette så ofte..)

Kva tenkjer du om dette?